HER YIL GEL EVİMİZE RAMAZAN!

 

- Elif!  Elif! Hadi kızım kalk. Sahur vakti geldi… 

Anneannesinin tatlı yumuşak sesiyle uyanmıştı Elif... Her yıl olduğu gibi bu yıl da Ramazan ayında anneannesi ve dedesi gelmişti. Elif çok heyecanlıydı. Ramazan’ı karşılama heyecanı ve huzuru, en küçük kardeşine varana kadar evin içindeki herkesi sarmalamıştı…

İlk kez oruç tutacaktı Elif. Henüz yedi yaşındaydı ama beş yaşından beri sahurda kalkar, sahurdaki o birlikte olmanın sıcaklığını yaşardı. Çok keyif alırdı. Çocuk orucu tutardı, öğleye doğru da soruları başlardı.

- Anneanne, birazcık su içsem bozulur mu?

- Anneanne birazcık yemek yesem bozulur mu? Yine tutarım!

Mutfaktan, annesinin her sahurda yaptığı paçanga böreği kokusu tüm evi kaplamıştı. En sevdiği menü hazırdı…

İyi ki Ramazan gelmişti. Bu ayın gelmesini iple çekmişti Elif. Her Ramazan ayında tatlı bir telaş başlardı.  Alışverişler yapılırdı, anneannesi ile odasını süslerdi. Bu yıl da süslediler. “Ramazan geldi, hoş geldi” yazıp, balonlar astılar, ışıklandırdılar. Her yıl olduğu gibi bu yıl da odası çok güzel olmuştu. Çok mutluydu, içinde sanki kelebekler uçuşuyordu, ayrı bir sevinç vardı…

Elif çok heyecanlıydı. Hayatında ilk kez tam gün oruç tutmayı niyet etti bu yıl!  Tutabilecek miydi bakalım. Sofrada merak ettiği soruları sıralamaya başlamıştı bile! 

- Anneanne neden oruç tutuyoruz?

- Neden gece kalkıyoruz? Kalkmadan tutamaz mıyız?

- Neden tüm gün bir şey yiyip içmiyoruz?

Anneannesi sıcacık sevgisi ile torunu Elif’e sarıldı. 

- Ne güzel sorular soruyor benim güzel torunum dedi yumuşacık ses tonu ile…

- Canım yavrum, neden oruç tutuyoruz? 

- ALLAH bize, Müslümanlara bu ayı hediye ederek bizi çok güzel ikramladı… 

“Orucun farz kılındığı Ramazan ayında, insanlara hidâyet rehberi olup onlara doğru yolu gösteren ve doğruyu yanlıştan ayıran Kur’an’ın indirildiği aydır. İşte bu sebeple içinizden Ramazan ayına erişen orucunu tutsun” dedi Rabbimiz…

- Bizi yaratan Rabbimiz, bize yap dediği şeylerde ve bize sakın dediği şeylerde de nice büyük faydalar var bir bilebilsek, O’nun izinden hiç ayrılmayız, güzel torunum.

- Neden oruç tutuyoruz? Oruç tutmak sadece aç kalmak değil evladım! Yemek yiyebileceğimiz halde, su içebileceğimiz halde, imkânlarımız varken, biz niyet ettiğimiz için yemiyoruz, içmiyoruz. Kendimizi yoksun bırakıyoruz. Bu da bizim irademizi çok güçlendiriyor, bizi marifetlendiriyor. Hani sen geçen yıl örgü örmek istemiştin ve ilk yaptığında ne kadar zorlanmıştın. Ama yaptıkça ne güzel marifetlenmiştin. Ne güzel bir elbezi örmüştün.  

- İşte Oruç da insanın iradesini güçlendiriyor. Hayattaki isteklerimiz azalıyor. Daha akıllıca hareket ediyoruz. Olur olmaz şeyler istemiyoruz. Aç kalmaya dayandıkça hayattaki başka şeylere de sabrımız artıyor.

- Bedenimiz de aç kaldığı için, vücut mikropları öldürüyor, kendini tamir ediyor. Aç kalarak vücudumuz iyileşiyor. 

- Peki, anneanne, başka neler yapabiliriz bu ayda? Dedi Elif merakla…

- Güzel kızım bu ayda iftarda misafir ağırlamak çok güzeldir. Biz ne kadar çok ikramlarsak, Rabbim de bizi o kadar ikramlar. 

- Küsler barışmalı, akrabalar birbirini ziyaret etmeli.

- Bize verilenlere çok şükretmeliyiz. Bize nimetleri veren Rabbimize teşekkür etmeliyiz.  Bize çok verildi diye israf etmemeliyiz. 

- Çok dua etmeliyiz. Şu an çok zor durumda olan Müslüman kardeşlerimiz var. Rabbim onlara katından Rahmet versin, içinde bulundukları şu durumdan bir kurtuluş nasip etsin…

- Zekâtımızı vermeliyiz. İhtiyaç sahiplerine yardım etmeliyiz. Biz ne kadar yardım edersek Rabbim bize o kadar çok verir…

- Zekât ne anneanne?

- Bizim paramızın içine gizlenmiş, ihtiyaçlıların hakkı. Vermek zorunda olduğumuz para. Kazancın cebine girmeden paranın bir miktarını vermemiz bize farz kılınmış!

- Anneanne’cim ben de harçlıklarımdan yardım edebilir miyim?  Ben daha çok param olsun istiyorum…

Bütün aile gülüştü. Elif harçlıklarını, küçük küçük biriktiriyordu.  

- İyi kalpli kızım benim, tabii ki verebilirsin. Ne güzel olur?

- Hadi bakalım. Şimdi Rabbimize teşekkür edelim, bize verdiği nimetler için. Duamızı sen yapar mısın Elif’cim?

- ALLAH’ım bize verdiğin bu güzel nimetler için teşekkür ederiz. Bize verdiğin gibi diğer Müslüman kardeşlerimize de ver… Onlara katından nimetler ver ALLAH’ım. Amin dedi Elif ve tüm aile.

Elif çok duygulanmıştı. İçini tarif edemediği bir huzur kapladı. Anneannesinin boynuna atıldı. 

- Ihlamur kokulu anneannecim dedi, kokusunu içine çekti. 

- İyi ki varsın anneannecim, iyi ki Ramazan geldi hoş geldi. Her yıl gel sen Ramazan, evimizi huzur kaplasın.